Eén van de meest oorspronkelijke Nederlandse artiesten is Spinvis (echte naam Erik de Jong). Hij heeft een geheel eigen stijl ontwikkeld die ik melancholische knutselpop noem. Met zijn dromerige muziek neemt hij je mee in zijn wereld met intieme weemoedige luisterliedjes en pakkende melodielijnen. Hij zingt en praat met een zachte en monotone stem. Vooral zijn poëtische teksten vallen op, waarbij hij alledaagse tekst fragmenten combineert en op een merkwaardige manier opsomt.
Albumhoes van het gelijkname debuut van Spinvis
Drie nummers pik ik er uit:
Bagagedrager
Als eerste keuze het openingsnummer van het debuutalbum Spinvis uit 2002. De tekst roept gevoelens en beelden op die voor iedereen weer anders zijn en geïnterpreteerd wordt.
Bagagedrager brengt het gevoel over van wakker worden en niet weten waar je de avond ervoor geweest bent. En wat is enerzijds een herinnering en wat is anderzijds een droom? Of ligt het niet helder zijn aan de drugs of drank.
Quote:
tis altijd wat en altijd spijt
Van al het geld en alle tijd
Op de onverharde wegen
Die je naar hier hebben geleid
De ochtenden zijn wit en koud
En hoe je ook je stuur vasthoudt
De wind komt door je handschoenen heen
Je vingers zijn versteend
Zo is er altijd iets wat je verlamd
En is het niet de wiet
Dan is het wel de drank of zo
Het spookt maar in je hoofd
Ongerijmde opsommingen komen we tegen zoals:
Een motor draait
De baby huilt
Een vogel schreeuwt
De dag begint
En de snelweg suist
Aan de oevers van de tijd
Als volgende keuze het nummer Dagen van Gras, Dagen van Stro van zijn tweede album. In dit nummer krijgt elke zinsnede rust en tijd. De zang en de praattoon blijven vlak en geen enkele mededeling krijgt de nadruk.
Het mooiste aan dit nummer vind ik de tekstregels:
Aan de oevers van de tijd
Hing ik maar wat rond
En vervolgens zingt Spinvis:
In het zachte dode licht
Van de vreemde grijze zon
Zocht ik naar die ene dag
Naar een juli in een zomer
In een jaar
De videoclip van Aan de oevers van de tijd roept een gevoel van nostalgie op door de beelden uit vervlogen tijden.
Ik wil alleen maar zwemmen
Het laatste nummer dat ik heb gekozen, lijkt te gaan over een perfecte en zorgeloze zomerdag. Spinvis zingt in Ik wil alleen maar zwemmen dat hij geen problemen heeft en vergeten is wat hij wilde zeggen, daarna dat het een warme dag is, vervolgens over de geluiden die hij hoort in de buurt om te eindigen dat hij alleen maar wil zwemmen.
Hé, ik heb geen probleem
Ik heb alles gefikst
‘k wou nog iets zeggen
Maar ik weet niet meer
Dan was het zeker niks
De dag is nog jong
Ze trilt in de zon
Ik tel de echo’s in het trappenhuis
‘k hoor iemand zingen
Hee ik wil alleen maar zwemmen
In de video beelden van Ik wil alleen maar zwemmen zien we vissen in een aquarium.
Typering van Spinvis
Mooi om te zien hoe Spinvis bezig is met taal en tekst. Herkenbaar en beeldend met verrassende wendingen en soms niet te begrijpen. De muzikale begeleiding vind ik sfeervol, ingetogen en spannend. De zang spreekt me het minst aan. De stem die meestal praat en soms zingt, is monotoon en vlak. De muziek die hij maakt is vertrouwd en ook weer vreemd. Dat maakt Spinvis tot een intrigerend fenomeen in de Nederpop. Het komt er op neer dat Spinvis muziek maakt voor fijnproevers.
