Af en toe sta ik voor de kast met cd’s. Dat zorgt vaak voor een ‘Oh ja die cd heb ik nog en die heb ik lang niet meer gehoord’ ervaring. Zo stuitte ik onlangs op drie cd’ s van Pulp. De succesvolle Britpop band uit De 90s met het onvergetelijke nummer ‘Common People‘.
Het is al weer een tijd geleden dat ik His ’n Hers, Different Class en This is Hardcore heb gehoord. Ik vond destijds Pulp te gek. Wat vind ik er nu van? Tijd voor een nieuwe luisterbeurt voor deze drie cd’s. Lees het blog Pulp is de vergeten Britpop band.
For text in English scroll below
Britpop
Ik zet eerst het album Different Class op, dat ik 25 jaar geleden kocht. Al bij het eerste nummer Mis-shapes komen herinneringen uit de jaren ’90 boven. Britpop was een stroming binnen de alternatieve rock die vooral in Groot-Brittannië populair was. De opleving van de Britse muziek beleefde haar hoogtepunt in 1995. De muziek was positief, speels en heel erg Brits. Oasis met de strijdende broers Liam en Noël Gallagher met de klassieke cd ‘What’s the Morning Glory‘ en Blur met Demon Albarn met het album Parklife kregen de meeste media-aandacht. Bands als Suede, Supergrass en Pulp volgden in de slipstream en brachten goede en populaire albums uit.
Different Class
Different Class is het bekendste en het beste album van Pulp en heeft met Common People en Disco 2000 twee prima hits. Tien nummers lang draait alles om onvervulde verlangens, seksuele frustraties en pijnlijke sociale situaties. Het is een verfrissende plaat gevuld met nummers die mooie melodielijnen hebben. Ik hoor in de muziek de sound terug van David Bowie uit het begin jaren ’70, Roxy Music, Cockney Rebel en T. Rex. Op het Belgische Torhout Werchter festival in 1996 geeft Pulp een overtuigend optreden.
His ‘n Hers
His ’n Hers ga ik als tweede beluisteren. Het is het doorbraakalbum van Pulp in 1994 en de voorganger van Different Class. Na 16 jaar krijgt Pulp eindelijk erkenning in brede kring. Het is een over de hele linie consistent album met meeslepende melodieën. De synthesizer neemt op His ’n Hers een prominente plaats in. Het sterke album bevat catchy en poppy meezing nummers als Do You Remember the First Time en Joyriders.
This is Hardcore
Het zesde studioalbum van Pulp This is Hardcore is uit 1998. Gitarist Russell Senior is uit de band gestapt. This is Hardcore is geen kopie de voorgangers Different Class en His ’n Hers. Het is een donker en meeslepend album, minder evenwichtig dan zijn voorgangers en zonder uitschieters als Common People of Disco 2000. Het album heeft een spraakmakende cover foto met een sexy naakt blond model liggend op haar buik op een rode leren bank.
Het openingsnummer The Fear heeft een dreigende en horror achtige sfeer. De teksten zijn origineel. In het nummer The Dishes zingt Jarvis Cocker: “I’m not Jezus, though I have the same initials. I’m the man that stays at home and does the dishes”. Jarvis Cocker – de frontman en het boegbeeld van Pulp – klinkt als David Bowie in de periode van Hunky Dory.
We Love Life en Lowlands
We Love Life is de laatste plaat uit 2001. Geproduceerd door Scott Walker. De sound is anders dan op de drie eerder besproken platen. De band treedt op in de Alfa tent op het Lowlands festival. Een beetje vreemde eend in de bijt met een matig concert. In 2002 ging de groep uit elkaar. We kregen nog een paar keer een reunie tussen 2011 en 2013. Voor 2023 staan ook optredens gepland.
Oordeel
Pulp was verfrissend anders dan de andere Britpop bands in de jaren ’90. Een anti-glamour band met die lange slungelige zanger die de teksten gedragen voordroeg, soms croonend, dan weer fluisterend, pratend of schreeuwend. Met het breed uitgewaaierde geluid van de synthesizer, pakkende melodieën en de ogenschijnlijke nonchalante zang. De band bestaat al sinds 1978. Het is lang hard werken geweest voor Pulp zonder succes. Ze observeerde de maatschappij en gaf vaak met rake teksten het tijdsbeeld goed weer. Jarvis Cocker karakteriseerden de muziek van Pulp als een mix tussen Abba en The Fall.
De albums Its, Freaks en Separations sloegen niet aan in de jaren ’80. Pulp zette door en beleefde hun beste jaar in 1995 met Different Class en een glorieus optreden op het Engelse Glastonbury festival. Het album This Is Hardcore verkoopt goed . Daarna is de band over haar hoogtepunt heen en neemt de interesse af.
Pulp beleefde haar hoogtijdagen met de albums Different Class en His ’n Hers en in mindere mate met het donkere This is Hardcore. Ook ruim vijfentwintig jaar na dato zijn de albums nog steeds relevant en zeker de moeite van het beluisteren waard.
Jarvis Cocker
Cynisch genoeg komt de roem voor Jarvis Cocker bij het grote publiek niet door de muziek van Pulp maar door een tv fragment bij de uitreiking van de Brit Awards in 1996. Miljoenen tv-kijkers zien hoe Jarvis Cocker tijdens het optreden van Michael Jackson onverwacht het podium op komt en een koddig dansje opvoert waarbij hij enkele kinderen omver kegelt. De beelden gaan de hele wereld over en zo wordt Cocker even wereldberoemd. Jarvis Cocker kijkt er zuur op terug: “Die 30 seconden die ik bij Jackson op het podium stond, hebben me beroemder gemaakt dan al die jaren ploeteren met Pulp.”
Links:
Link naar het blog Heroes is het beste David Bowie nummer
De 10 beste nummers van Scott Walker (1967 – 1969) blog link
Richard Hawley croont als Roy Orbison blog
Pulp is een vergeten Britpop band is een blog van © Pieterjan Brands januari 2023
Vind je dit blog interessant, dan is de kans groot dat je nog meer uit mijn nieuwsbrief haalt. Laat een reactie achter onder dit blog. Je e-mail adres wordt niet gepubliceerd en niet verkocht voor reclame doeleinden.
Pulp is a forgotten Britpop band
Every once in a while I find myself standing in front of a cabinet of CDs. This often creates an “Oh yes I still have that CD and I haven’t heard that one in a long time” experience. For example, I recently stumbled upon three CDs by Pulp. The successful Britpop band from The 90s with the unforgettable song Common People.
It’s been a while since I heard His ‘n Hers, Different Class and This is Hardcore. At the time, I thought Pulp was awesome. What do I think of them now? Time for another listen to these three CDs.
Britpop
I first put on the album Different Class, which I bought 25 years ago. Even with the first song Mis-shapes, memories from the 1990s come flooding back. Britpop was a movement within alternative rock that was especially popular in Great Britain. The revival of British music peaked in 1995. The music was positive, playful and very British. Oasis with struggling brothers Liam and Noël Gallagher with the classic album What’s the Morning Glory and Blur with Demon Albarn with the album Parklife received the most media attention. Bands like Suede, Supergrass and Pulp followed in the slipstream and released good and popular albums.
Different Class
Different Class is Pulp’s best-known and best album and has two excellent hits with Common People and Disco 2000. Ten songs are all about unfulfilled desires, sexual frustrations and painful social situations. It is a refreshing record filled with songs that have nice melody lines. I hear in the music the sound of David Bowie from the early 1970s, Roxy Music, Cockney Rebel and T. Rex. At Belgium’s Torhout Werchter festival in 1996, Pulp gave a convincing performance.
His ‘n Hers
His ‘n Hers is my second listen. It is Pulp’s breakthrough album in 1994 and the predecessor to Different Class. After 16 years, Pulp finally gets wide recognition. It is an album consistent across the board with compelling melodies. The synthesizer takes a prominent place on His ‘n Hers. The strong album includes catchy and poppy sing-along songs like Do You Remember the First Time and Joyriders.
This is Hardcore
Pulp’s sixth studio album This is Hardcore is from 1998. Guitarist Russell Senior left the band. This is Hardcore does not duplicate its predecessors Different Class and His ‘n Hers. It is a dark and compelling album, less balanced than its predecessors and without outliers like Common People or Disco 2000. The album has a high-profile cover photo featuring a sexy nude blonde model lying on her stomach on a red leather couch.
The opening track The Fear has a menacing and horror-like atmosphere with original lyrics. In the song The Dishes, Jarvis Cocker sings, “I’m not Jesus, though I have the same initials. I’m the man that stays at home and does the dishes”. Jarvis Cocker – the frontman and figurehead of Pulp – sounds like David Bowie during the period of Hunky Dory.
We Love Life and Lowlands
We Love Life is the last album from 2001. Produced by Scott Walker. The sound is different from the three previously reviewed records. The band performs in the Alfa tent at the Lowlands festival. A bit of an oddity with a mediocre concert. In 2002, the group broke up. We got a few more reunions between 2011 and 2013. Performances are also planned for 2023.
Pulp was refreshingly different from the other Britpop bands of the 1990s. An anti-glamour band with that long lanky singer who recited the lyrics carried, sometimes crooning, other times whispering, talking or shouting. With the wide-ranging sound of the synthesizer, catchy melodies and seemingly nonchalant vocals. The band has been around since 1978. It has long been hard work for Pulp without success. They observed society and often accurately portrayed the image of the times with striking lyrics. Jarvis Cocker characterized Pulp’s music as a mix between Abba and The Fall.
The albums Its, Freaks and Separations did not catch on in the 1980s. Pulp persevered and had their best year in 1995 with Different Class and a glorious performance at England’s Glastonbury festival. After that, the band passed its peak and interest waned.
Pulp experienced its heyday with the albums Different Class and His ‘n Hers and, to a lesser extent, the darker This is Hardcore. Even twenty-five years on, the albums are still relevant and well worth listening to.
Jarvis Cocker
Cynically, the fame of Jarvis Cocker among the general public comes not from Pulp’s music but from a TV clip at the 1996 Brit Awards ceremony. Millions of TV viewers watched Jarvis Cocker unexpectedly enter the stage during Michael Jackson‘s performance and perform a droll dance in which he knocked over some children. The footage goes around the world and for a moment Cocker becomes world famous. Jarvis Cocker looks back on it sourly: “Those 30 seconds I spent on stage with Jackson made me more famous than all those years plodding along with Pulp.”
Links:
Link to the blog Heroes is the best David Bowie number
The 10 best songs of Scott Walker (1967 – 1969) blog link
Pulp is a forgotten Britpop band is a blog by © Pieterjan Brands, January 2023