Po po-po-po po-po po. Wie kent het niet? Het steeds repeterende riff (een herhalend ritmisch loopje in een nummer) in Seven Nation Army van de Amerikaanse band The White Stripes. Seven Nation Army hoort met Satisfaction van The Rolling Stones en Nirvana’s Smells Like Teen Spirit tot de bekendste riffs uit de pop geschiedenis. Het zijn openingen van nummers die zo pakkend en eenvoudig zijn, dat ze onmiddellijk in je hoofd zitten en blijven zitten. Blog hoe Seven Nation Army van The White Stripes een hymne werd.
For text in English please scroll below
Op Seven Nation Army lijkt het alsof we een basgitaar horen, maar het is geen bas. De zanger en gitarist Jack White gebruikt zijn semi-akoestische gitaar in het nummer met een pedaal die de klank met een octaaf verlaagt. De riff werd gecomponeerd tijdens een soundcheck voor een show in het Corner Hotel in Melbourne, Australië. Als kind sprak Jack White de woorden Salvation Army (betekent het Leger des Heils) uit als Seven Nation Army. En dat werd de titel van deze monster hit voor het alternatieve rock duo.
De song is de openingstrack op Elephant, het vierde album van The White Stripes.
VAN DE CHARTS NAAR DE STADIONS
De riff van Seven Nation Army werd in 2003 gezongen door voetbalfans van Club Brugge bij de wedstrijd in Italië tegen AC Milan. De fans hoorden het nummer in een bar voor de wedstrijd en namen het over. De po po-po-po po-po po chant werd uitbundig gezongen door de Club Brugge fans in het San Siro stadion en ook bij de return in België. Het werd hun niet- officiële clublied. Later werd het lied overgenomen door de fans van AS Roma toen ze op bezoek waren bij Club Brugge in 2006. Francesco Totti, één van de sterspelers van AS Roma, vertelde: het lied klonk fantastisch en het publiek pakte het meteen op.
In 2006 werd de Seven Nation Army riff de hymne voor het Italiaanse nationale voetbalelftal tijdens de Wereld Kampioenschappen. Het nummer vindt een steeds breder gehoor. Zo wordt het ook gespeeld tijdens de thuiswedstrijden van het Australische team Melbourne Victory en het Duitse team FC Bayern München. Ook is het nummer bekend geworden door darter Michael van Gerwen. Hij gebruikt het lied als Walk On Song tijdens TV-toernooien van de World Darts Championship.
GEBRUIKT IN DE POLITIEK
Het nummer was ook te horen tijdens uitzendingen van Democracy Now! over de Egyptische protesten in 2011. Jeremy Corbyn, de leider van de Britse politieke Labour Party werd toegezongen met dit nummer in 2017. Donald Trump gebruikte de song in een video tijdens de campagne van de Amerikaanse presidentsverkiezingen in 2016. Dit laatste voorval was overigens tot groot ongenoegen van The White Stripes die niets met Trump te maken wilde hebben.
THE WHITE STRIPES
Deze Amerikaanse tweemans band bestaat uit Jack White gitarist, pianist, zanger en songwriter en Meg White op drums en zang. Het duo uit Detroit maakt een soort rammelrock en garage blues. Jack White zingt, gromt en jammert als in de beste blues traditie met een rock ’n roll gevoel. Als gitaarvirtuoos leeft hij zich regelmatig uit in de nummers. De sound is rauw, onstuimig, ruig en opwindend. Elke song is een liefdesverklaring aan de roots van de hedendaagse rock ’n roll.
Hoe pakkend Seven Nation Army ook is, het is geen one hit wonder. Daarvoor hebben The White Stripes te veel goede nummers en albums gemaakt. Mijn favoriete albums zijn White Blood Cells en Elephant. In 2011 houdt de band op te bestaan. Jack White gaat verder als muzikant en producer en Meg White verdwijnt uit beeld.
Link naar blog Zeven dingen die je moet weten over The Black Keys.
Hoe Seven Nation Army van The White Stripes een hymne werd, is een blog van:
© Pieterjan Brands, augustus 2019
Photo by <a href=”https://foter.co/a2/1e6ebc”>Victoria Belanger</a> on <a href=”https://foter.com/re3/e75eda”>Foter.com</a> / <a href=”http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/2.0/”>CC BY-NC-ND</a>
Photo by Victoria Belanger on Foter.com / CC BY-NC-ND
Vind je dit blog interessant, dan is de kans groot dat je nog meer uit mijn nieuwsbrief haalt. Laat een reactie achter onder dit blog. Je e-mail adres wordt niet gepubliceerd en niet verkocht voor reclame doeleinden.
How Seven Nation Army by The White Stripes became an anthem
Po po po po po po po. Who doesn’t know it? The constantly repeating riff (a repetitive rhythmic loop in a song) in Seven Nation Army by the American band The White Stripes. Seven Nation Army belongs with Satisfaction by The Rolling Stones and Nirvana’s Smells Like Teen Spirit to the most famous riffs in pop history. They are openings to songs that are so catchy and simple, they immediately get in your head and stay there.
On Seven Nation Army, it seems like we’re hearing a bass guitar, but it’s not a bass. Lead singer and guitarist Jack White uses his semi-acoustic guitar in the song with a pedal that lowers the sound by an octave. The riff was composed during a sound check for a show at the Corner Hotel in Melbourne, Australia. As a child, Jack White pronounced the words Salvation Army (means the Salvation Army) as Seven Nation Army. And that became the title of this monster hit for the alternative rock duo.
The song is the opening track on Elephant, The White Stripes’ fourth album.
FROM THE CHARTS TO THE STADIUMS
The riff of Seven Nation Army was sung in 2003 by Club Brugge soccer fans at the match in Italy against AC Milan. They heard the song in a bar before the game and adopted it. The po po po po po po po po po chant was sung exuberantly by Club Brugge fans at the San Siro stadium and also at the return game in Belgium. It became their non-official club song. Later, the song was adopted by the fans of AS Roma when they visited Club Brugge in 2006. Francesco Totti, one of the star players of AS Roma, said: the song sounded great and the crowd picked it up immediately.
In 2006, the Seven Nation Army riff became the anthem for the Italian national football team during the World Cup. The song is finding an increasingly wider audience. For example, it is also played during the home games of the Australian team Melbourne Victory and the German team FC Bayern Munich. The song has also been made famous by dart player Michael van Gerwen. He uses the song as a Walk On Song during TV tournaments of the World Darts Championship.
USED IN POLITICS
The song was also heard during broadcasts of Democracy Now! about the Egyptian protests in 2011. Jeremy Corbyn, the leader of the British political Labour Party was sung with this song in 2017. Donald Trump used the song in a video during the 2016 US presidential election campaign. This last incident, by the way, was to the great displeasure of The White Stripes who wanted nothing to do with Trump.
THE WHITE STRIPES
This American two-man band consists of Jack White guitarist, pianist, singer and songwriter and Meg White on drums and vocals. The Detroit-based duo makes a kind of rattling rock and garage blues. Jack White sings, growls and wails like in the best blues tradition with a rock ‘n roll feel. A guitar virtuoso, he regularly indulges in the songs. The sound is raw, heady, rough and exciting. Each song is a declaration of love to the roots of contemporary rock ‘n roll.
As catchy as Seven Nation Army is, it is not a one hit wonder. The White Stripes have made too many good songs and albums for that. My favorite albums are White Blood Cells and Elephant. In 2011, the band ceases to exist. Jack White continues as a musician and producer and Meg White disappears from view.
Link to blog Seven things you should know about The Black Keys.
How Seven Nation Army by the White Stripes became an anthem is a blog by © Pieterjan Brands, August 2019
The White Stripes wilde inderdaad niets met Donald Trump te maken hebben.
Mooi blog!
Bedankt voor je reactie.
De melodielijn komt uit een klassiek stuk te weten de 5e symfonie van Anton Bruckner.
Jacket White heeft klassieke muziek gestudeerd dus wss heeft hij de melodie onbewust gebruikt.
Komt overigens ook wel vaker voor dat voetbal liedjes van klassieke muziek gebruik maken vooral bij de Britten omdat die in hun jeugd veel hymnes in de kerk zingen.
Bedankt Rob voor deze nuttige aanvulling. Nooit geweten en weer wat geleerd.